Dawna cerkiew greckokatolicka w Zawadce Rymanowskiej, po 1947 przejęta przez parafię rzymskokatolicką w Trzcianej.    Szerokość geograficzna 4930\'23.1''N
Długość geograficzna 2143\'31.1''E
Historia
Pierwsza cerkiew w Zawadce Rymanowskiej została wzniesiona najprawdopodobniej w XVI wieku, obecna pochodzi z 1855. W 1931 była remontowana. Po Akcji Wisła trafiła do rzymskokatolickiej parafii z Trzcianej i stała się jej kościołem filialnym. W 1983 była ponownie remontowana, część oryginalnej dekoracji wnętrza zakryła wówczas boazeria.
Architektura
Cerkiew w Zawadce Rymanowskiej jest budowlą trójdzielną, orientowaną, o konstrukcji zrębowej. Jest wyraźnie podzielona na przedsionek, nawę i pomieszczenie ołtarzowe, przy czym wszystkie te części wznoszą się na tę samą wysokość, zaś nawa jest szersza od pozostałych. Dach posiada jedną kalenicę, jest dwuspadowy, kryty blachą. Nad przedsionkiem wznosi się wieża o konstrukcji słupowej, nad nawą i prezbiterium niewielkie hełmy. We wnętrzu dawnej cerkwi zachował się osiemnastowieczny ikonostas z ikonami W. Buczkowskiego (z 1931, poza tym cztery wizerunki z pierwotnego ikonostasu), ściany pokrywa polichromia wykonana przez tego samego autora. Na ścianie wschodniej znajduje się malowidło przedstawiające Adorację Bogurodzicy autorstwa Romana Isajczyka. Obok cerkwi znajdowała się drewniana dzwonnica, zastąpiona w 1983 konstrukcją metalową.
Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Cerkiew_Narodzenia_NMP_w_Zawadce_Rymanowskiej
| 
