Wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie przemyskim, w gminie Bircza, na Pogórzu Przemyskim. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa przemyskiego. Przez miejscowość przepływa niewielka rzeka Stupnica, dopływ Sanu. Szerokość geograficzna 4939\'35.1''N
Długość geograficzna 2225\'55.6''E
Historia
Wieś została założona w XV wieku na prawie wołoskim. Pierwsza wzmianka pochodzi z roku 1464. Założycielami byli Humniccy herbu Gozdawa, do nich należała wieś aż do rozbiorów. Według spisu z 1510 roku mieszkańcy płacili podatek od 8 łanów, młyna, karczmy, popa i 50 owiec. W 1507 roku istniała już tutaj parafia prawosławna, a od 1739 roku parafia rzymskokatolicka. W 1743 roku wybudowano drewniany kościół pw. Jana Chrzciciela. Nowy, murowany zaczął budować w 1932 ks. Andrzej Cząstka. Później prace wstrzymano, i kościół ukończono dopiero po wojnie. W połowie XIX wieku wieś była własnością Marii Konarskiej, a następnie Franciszka Bocheńskiego. We wsi znajdowała się drewniana cerkiew św. Michała, zbudowana w 1904 r., w miejscu starszej cerkwi z 1766 r., ufundowana przez Humnickich. Cerkiew została rozebrana w roku 1960.
Wieś doznała wiele szkód pod koniec II wojny światowej oraz tuż po jej zakończeniu:
- 18 marca 1945 r. – sotnia UPA spaliła dwa domy polskie, powieszono jedną z Polek,
- 23 marca 1945 r. – w nocy Ukraińcy spalili 17 domów polskich i zamordowali 7 Polaków,
- 23 kwietnia 1945 r. – zamordowani przez banderowców zostali: Jan Szwed, Mikołaj Popiel
- 28 października 1945 r. – banderowcy spalili 73 gospodarstwa, 1 osoba została zabita, 7 osób rannych,
- 8 kwietnia 1946 r. – banderowcy zabili Polaków: Stanisława i Jana Niebieszczńskiego,
- 8 maja 1946 r. – za ucieczkę Władysława Halickiego przed poborem do UPA, banderowcy powiesili jego siostry i brata (trzy osoby).
- 1945r. - Karol Kapuściński wraz z Janem Kaczmarskim zostali złapani przez UPA, wywiezieni, a potem zabici.
Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Leszczawa_Dolna
|