Pakoszówka

Wieś leżąca na Pogórzu Dynowskim, przy głównej drodze z Sanoka do Rzeszowa.

Szerokość geograficzna 4937\'50.5''N

Długość geograficzna 22 5\'47.4''E

Historia

Pierwsza wzmianka pisemna o Pakoszówce pochodzi z 1390 r. i mówi o podatku tzw. „mesznym” oraz dziesięcinie oddawanej na kościół Św. Katarzyny. Wieś wymieniana jest jako Pakosowska, Pakoschowa, Pakozowka, Pacoszowca, Pakoschowka, Thomkynkaw vulgariter Peckoschowaka, Pankoschowka, Pankosszowa, Pąkoszówka.

Nazwa pochodzi od imienia pierwszego właściciela wsi, wymienianego w 1443 r. Pakosza z Pakoszówki. 15 maja 1498 r. do wsi wtargnęli Tatarzy, niszcząc i paląc wieś. Miejscowa legenda mówi, że Tatarzy ci, później pobici pod górą Wroczeń, osiedlili się w Srogowie Górnym. W 1465 r. pojawia się pierwsza informacja o pakoszowskim dworze. W 1532 r. niejaki Laurencius Iohannis Pakoschowski studiuje na Uniwersytecie Jagielloński.

W XVII w. wieś należała do Baranowskich, następnie Słupieckich, Balów, Leszczyńskich, Bułakowskich, Tyszkowskich, a w okresie międzywojennym gospodarowała tu Polska Akademia Umiejętności z Krakowa. 3 marca 1876 r., w Pakoszówce urodził się bł. Jozafat Kocyłowski, biskup Przemysko-Samborsko-Sanockiej Diecezji Grecko-katolickiej, który zmarł w więzieniu w Kijowie 17 listopada 1947 r. Jozofat Kocyłowski beatyfikowany został w 2004 r.

Zabytki

- Kościół  p.w. Jana Chrzciciela, murowany, potynkowany, zbudowany w 1937 r.

- Dworek z lat 30-tych XX w., XIX-wieczny spichlerz, pozostałość po dawnym folwarku oraz resztki dworskiego parku krajobrazowego.

- Przydrożne kapliczki z XIX i XX w.

Oprac: Grzegorz Dereń  /  ZETO  -  RZESZÓW