Cerkiew św. św. Kosmy i Damiana w Męcinie Wielkiej – dawna greckokatolicka cerkiew w Męcinie Wielkiej, w 1951 zaadaptowana na Kościół rzymskokatolicki.
Historia
Parafia prawosławna w Męcinie Wielkiej powstała w 1546. Po podpisaniu unii brzeskiej wspólnota przyjęła jej postanowienia. W tym czasie we wsi istniała już wolno stojąca cerkiew, jednak o jej wyglądzie nic nie wiadomo. Obecny budynek powstał w 1807. 3 maja 1915 wojska rosyjskie i austriackie stoczyły krwawy bój o przejęcie wsi i świątyni. W 1930 zniszczony obiekt został gruntownie odremontowany za pieniądze zebrane przez mieszkańców Męciny Wielkiej, Wapiennego i Pstrążnego. Do głównej bryły budynku dostawiono zakrystię i kruchtę, zaś dach pokryto blachą, zmieniając kształt hełmów nad przedsionkiem i nawą. We wnętrzu Ilia Decyk wykonał polichromię. Po Akcji Wisła cerkiew przeszła w 1951 w ręce parafii rzymskokatolickiej i jest współcześnie użytkowana jako kościół pw. Matki Bożej Królowej Polski.
Architektura
Cerkiew w Męcinie Wielkiej jest budowlą zrębową, trójdzielną, o bryle zbliżonej do wyglądu kościołów rzymskokatolickich. Jest orientowana. Ponad przedsionkiem wznosi się masywna
wieża o konstrukcji słupowo-ramowej, z zahatą po bokach i pseudoizbicą, zaś od zachodniej strony – kruchtą. Do remontu w latach 1984-1986 była zwieńczona kopułą, którą zastąpiono drewnianą pseudolatarnią. Identyczna konstrukcja wznosi się nad nawą. We wnętrzu świątyni zachował się dziewiętnastowieczny ikonostas, który jednak od czasu adaptacji cerkwi na kościół nie pełni już pierwotnej funkcji, lecz został przesunięty pod ścianę prezbiterium. Na innych ścianach cerkwi znajduje się szereg ikon starszych niż ikonostas, w tym wyobrażenie św. Andrzeja i ikony ukazujące 12 wielkich świąt Kościołów tradycji bizantyjskiej.
Źródło: Wikipedia.org
|
