Ulanica – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie rzeszowskim, w gminie Dynów. Wieś położona jest na północny zachód od Dynowa, nad potokiem Ulenka, lewym dopływie Sanu.
Po raz pierwszy w dokumentach pojawia się nazwa Ulanica w 1436 r., kiedy to stała się własnością Małgorzaty, córki Piotra Kmity. Lokowana była na prawie niemieckim.
Od tego czasu zawsze należała do właścicieli Dynowa. W końcu XIX wieku wieś posiadała szkołę ludową. Było w niej 129 domostw i mieszkało tu 776 osób, w tym 754 Polaków i 22 Rusinów.
W 1908 roku we wsi działała już biblioteka i czytelnia. W 1913 r. Ulanica należała do parafii w Dynowie. W okresie międzywojennym bardzo aktywne było tu Stronnictwo Ludowe, które podobnie jak w Harcie i Bachórzu, liczyło ponad 100 członków. Brali oni aktywny udział w ogólnopolskim strajku chłopskim w 1937 roku za co byli po jego zakończeniu szykanowani. Na początku XX wieku istniała w Ulanicy Drużyna Bartoszowa - paramilitarna organizacja o charakterze niepodległościowym. W czasie II wojny światowej miejscowy pluton Armii Krajowej liczył 28 żołnierzy. Po wojnie nastąpił wyraźny rozwój wsi. Powstało wiele nowych domów, ochotnicza straż pożarna, własna parafia, szkoła. Funkcjonuje zakład drzewny.
W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa przemyskiego.
Źródło:http://pl.wikipedia.org/wiki/Ulanica
|
