Rudawka (ukr. Рудавка) – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie przemyskim, w gminie Bircza, na terenie Pogórza Przemyskiego.
W latach 1975-1998 miejscowość położona była w województwie przemyskim.
Demografia
1796 - 185 unitów, 34 łacinników i 15 żydów (powierzchnia wsi: 10,48 km²)
1840 - 374 unitów
1859 - 385
1879 - 432
1899 - 507
1926 - 539
1929 - 840 mieszkańców
1938 - 843 unitów
Historia
Wieś powstała w połowie XV wieku, wchodziła w skład dóbr birczańskich. Istniała przed 1464 r. Pierwsza wzmianka (o intensywnej gospodarce pasterskiej) pochodzi z 1485.
W spisie z 1510 wykazano podatki płacone od 5 łanów, młyna i 100 owiec.
W latach 1517-1521 występują wzmianki o providus Ivanus Munkacz scultetus hereditarius de Rudawka.
W XVII wieku wieś była własnością Stanisława Stadnickiego, zwanego "Diabłem łańcuckim" - w tych czasach była siedzibą rozbójników napadających na sąsiednie miejscowości. Później była własnością jego syna - Zygmunta Stadnickiego, który jest znany z tego, że kiedyś w przypływie szału zabił kilkudziesięciu mieszkańców Rudawki (podobno 25) jednego dnia.
W wieku XVIII i XIX działała w miejscowości huta szkła. Na początku XIX wieku wieś należała do austriackiej rodziny Schmid.
Znajduje się tu drewniana d. cerkiew unicka (XVIII), dziś kościół.
Informacje o miejscowości z 1929:
właściciel ziemski: Eljasz Leon (330 ha),
drzewo: Bezem A.,
kołodziej: Mliczek J.,
kowal: Gąska J.,
różne towary: Bezem E. i L.,
stolarz: Pleśniak J.,
tartak parowy: Eljasz Leon,
tytoniowe wyroby: Mezem M.
29 listopada 1945 wieś została spalona przez UPA.
Etymologia nazwy wsi
Nazwa wsi Rudawka i potoku Rudawka pochodzi prawdopodobnie od "rudych" gleb bagiennych w dolinie potoku - są to darniowe rudy żelaza.
Zabytki
Cerkiew św. Sawy w Rudawce - zbudowana w 1796, obecnie użytkowana jako kościół rzymskokatolicki pw. Podwyższenia Krzyża Świętego.
Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Rudawka_(wojew%C3%B3dztwo_podkarpackie)
|
